چند روز پیش بود که دیدم فیلم “۳۰۰، ظهور یک امپراطوری” روی سایت‌های دانلود قرار گرفته. از همان شروع اکران جهانی‌اش، آن را به Watch Listام اضافه کرده و مشتاق دیدنش بودم و برای همین هم در اولین فرصت دانلود کردم و دیدمش.
همان‌طور که انتظار می‌رفت فیلم چندان به تاریخ وفادار نبود، مثل نسخه اولش؛ از خشونت بسیار بهره برده بود، مثل نسخه اولش و جلوه‌های ویژه و تصویری زیبایی داشت، مثل نسخه اولش …؛ هر چند بر خلاف نسخه اول، داستان چندان پر کشش نبود.
از همه این‌ها مهم‌تر، فیلم بسیار ضد ایرانی بود (، مثل نسخه اولش!) اما نه از جنس فیلم‌هایی چون “بدون دخترم هرگز” و یا “آرگو” که فرهنگ اسلامی-ایرانی را هدف قرار داده بودند، بلکه این‌بار دقیقا همان برهه‌ای از تاریخ ایران هدف قرار گرفته است که بسیاری باستان‌گرایان-غرب‌دوستان ایرانی همواره به آن تکیه می‌کردند و معمولا غرب هم آن را می‌ستود!
فیلم دیالوگ‌های خوبی هم داشت، البته برخی‌شان به شدت متاثر از فیلم‌هایی چون BraveHeart بود. یکی‌اش که به نظرم خیلی جالب آمد و مربوط به مسایل روز، مکالمه‌ای است که در مجلس یونان و برای چاره‌اندیشی در مقابل حمله ایرانیان شکل گرفت. این دیالوگ به صورت تصویری در زیر آمده است (زیرنویس فارسی مناسب و مطابق با دیالوگها بود)
پانوشت:
شاید بسیاری از عشق فیلم‌ها، بلک‌باسترهایی چون ۳۰۰ را فیلم‌های چیپی بدانند که ارزش این‌طور نگاه و دیالوگ در آوردن را ندارند، اما شخصا فکر میکنم نقشی که این دست فیلم‌ها در ساختن فرهنگ عمومی دارند، احتمالا به مراتب بیشتری از فیلم‌های چندلایه و پرمغز، اما خاص‌پسندتر است.
اگر علاقه‌مندید می‌توانید مطالب بیشتری در حوزه سینما در بخش معرفی فیلم و نقد فیلم وبلاگ ببینید.
همچنین پیشنهاد میکنم نگاهی به دسته «رسانه، کتاب و سینما»ی بلاگ نیز بیاندازید.