– از زمانی که یادمونه، اولین و مهمترین توصیه بزرگان رعایت حق الناس بوده و اینکه خدا از هر چیز بگذره از حقالناس نمیگذره.
و کجا بیشتر از حاکمیت با حقالناس و بیتالمال سر و کار داره؟ و با این حساب، آیا سپردن حداکثری امور و تصمیمگیریها به خود مردم در نظام اسلامی، نشانه خرد و خداترسی حاکمان نیست؟ (حتی اگر نتیجهش اشتباه باشه، شرع تا چه حد این حق رو به ما میده که کسی رو به زور از اشتباهکردن بازداریم!؟ و آیا وظیفه و هنر اصلی یک مرحله قبل و ترغیب مردم به مسیر درست نیست؟)
– نظام اسلامی، نه برای ژست دموکراسی، که به اقتضای اسلامیبودنش باید مردمسالار باشه و یکی از مهمترین نشانههای مردمسالاری، شفافیت (در امور و دخل و خرجها) و پاسخگویی به مردم، به عنوان کارفرمای حکومته. و آیا خلاف این غش در معامله نیست!؟
– از هر مجموعهای که در قدرت قرار میگیره، حداقل انتظار اینه که تحمل نقد شدن (یا حتی فحششنیدن) رو داشته باشه (اگرچه مخالفان در اقلیت باشند یا اشتباه کنند)؛ و اصولا اگر به هر دلیلی (مثل حفظ تقدس یا …) نمیتونه بپذیره، نباید از ابتدا کلید بیتالمال رو دست بگیره.
– حفاظت از ارزشها تنها با حضور فعال بخش قابل توجهی از جامعه ممکنه، و تجربه جنبشهای متعدد در سدههای اخیر نشان داده نهادهای بستهای که برای حفاظت از ارزشها و … تشکیل میشن، به شدت با این تهدید مواجه هستند که رفتهرفته خود را معادل ارزشها بگیرند و ماموریتشان به جای حفاظت از ارزشها، به حفاظت از منافعشان تغییر کنه.
– اولین گام برای حل مشکل، دیدنشه. و برای درست دیدن ابتدا باید از حاشیه امن ذهنی بیرون اومد و به استقبال مشکلات رفت، قبل از اینکه دیر بشه. خدا با هیچکس عقد اخوت نبسته.
پانوشت:
– طبعا مردمسالاری هم اصولی داره که عدم رعایتش میشه استبداد اکثریت، چیزی که متاسفانه ما در اون مهارت داریم! مثلا شهرهامون برای معلولین و افراد کمتوان مناسبسازی نمیشه، چون در اقلیت هستند، و قس علی هذا … .
– اوصیکم و نفسی به مرور دائم متن سخنرانی ۸ خرداد ۱۳۵۸ حضرت امام در جمع مردم قم و با محوریت «خطر مخدوش شدن چهره اسلام – لزوم مراقبت مردم از مسئولان نظام جمهوری اسلامی» (صحیفه امام خمینی » جلد ۸ » صفحات ۱ تا ۷)
همین مطلب در اینستای من: https://www.instagram.com/p/Beqf8rpHCfa